woensdag 5 november 2014

Play the piano

Toen de webshop Joyfits dit pianostofje langs liet komen op facebook, dacht ik meteen; Yes, die wil ik. Weer eens iets anders dan anders. Dus, eenmaal te koop, kocht ik hem. Had al direct het idee er een Julia Sweater van te maken. Deze maakte ik vorige week ook al voor haar en t model vind ik erg leuk staan.

In het echt bleek de stof ook leuk, alleen niet praktisch gedrukt op de stof (vind ik dan). De zwarte 'toetsen' liepen iets verder door dan de helft van de hele baan, dus er was veel minder wit. Nu wist ik wat ik het met voorpand wilde, maar dan zou ik toch ook net wat meer zwart willen dan wit..om het effect van de toetsen zichtbaarder te krijgen.

Dit betekende wel dat half de stof moest gaan knippen en dus aan de ene kant een onzinnig stuk overhield en aan de andere kant zou ook het achterpand niet meer kunnen. Even wat passen en meten en ik dacht geniaal te zijn door het achterpand dan ondersteboven te knippen. Dan zou het nog passen en de strepen bleven gelijk....

Uhu...tot ik beiden panden aan elkaar spelde...De zwarte en witte strepen zaten dus totaal niet doorlopen en ik begon enorm te twijfelen. Dat was wel de bedoeling (niet bij stil gestaan) en over het algemeen is dit toch ook het mooist.


Ik hakte de knoop door en legde hem aan de kant. Het achterpand zou dan maar zwart worden, want om nu nieuwe pianostof te bestellen zag ik niet zo zitten. Dan zou ik weer met een stuk blijven zitten. Zwarte tricot juist de kleur die niet meer in de kast lag, dus het project kwam in de wachtrij.

Gister kwamen weer veel nieuwe stofjes binnen, zo ook het zwart. Vandaag dus meteen maar verder gegaan, zodat ook deze de kast in zou kunnen i.p.v. dat deze maanden zou blijven liggen.

Het eindresultaat vind ik wel grappig (en het misstaat niet), maar ben een keer niet super enthousiast. Misschien omdat het kleur mist en eerlijk gezegd had ik het gevoel, tijdens het afwerken al, dat ik het meer iets voor oudere meiden zou vinden. 

Oordeel zelf:


Patroon: Julia Sweater van Compagnie M.
Stof: Joyfits



dinsdag 4 november 2014

Zebra 1

Laatst zag ik bij haar dit prachtigs voorbij komen. Alles sprak me aan en inmiddels zijn bijna alle stofjes in huis, maar het makkelijkst te verwerken waren natuurlijk de zwart en witte zebrastof. En wat zijn die geweldig in het echt!

Gister maakte ik al een zwart rimpelrokje voor de oudste dochter (foto's volgt nog) en toen de kleinste dame bij het zien daarvan zei: "volgende is voor mij he?!", begon ik vervolgens meteen aan de hare. De omgekeerde variant had ik voor haar in gedachte en ook zij kreeg een rimpelrokje. Ik voerde hem met zwart katoen, zodat we hem lekker lang kunnen dragen en ze geen koude beentjes krijgt bij guur weer.

Nog voor de stofjes aangeraakt waren, had ik al een zwart/wit gestreept stofje uit mn kast getrokken en bedacht dat ik daarmee wilde gaan combineren. Hoe wist ik nog niet, maar het leek me erg leuk. Bij kleine meid in de kledingkast lag nog een 't-shirtje, zwart, ongedragen, perfect! Ik maakte er met de streepjesstof lange mouwen van en voilá, een supersetje (in ons ogen dan) was gemaakt.

Zeer tevreden van :) Enkel het foto's nemen ging moeizaam, madammeke had totaal geen zin.






Nog 1 foto dan hè, mama?! Ok, nog 1 dan..

Patroon: rimpelrokje
Zebrastof: PiekeWieke
Streepstof: Lillestoff van Joyfits
Shirt van H&M



maandag 3 november 2014

Op de boerderij

Wat lijkt me dat heerlijk...wonen op een boerderij! Aangezien dat hoogstwaarschijnlijk een droom zal blijven, moeten we het verlangen ernaar op een andere manier stillen ;) De kindjes zijn ook allemaal zot van dieren, dus dat het stofje (wat ik hier tegenkwam) hier goed terecht zou komen was zeker.
Éen probleem, ik had er niet direct een bestemming voor. Het was toch wel druk, het leek me niet meer echt geschikt voor de zoon en de jongste dame? Was het niet toch meer een jongensstofje?

De verleiding won het en nog zonder een concreet project in gedachte bestelde ik het mee. Ik neigde naar een jurkje met andere kleur mouwen voor de jongste, maar we zouden het gaan zien.

Bij binnenkomst was het de kleine muis die meteen riep: voor mij :) Helaas, de broer was te laat! Maar eerlijk is eerlijk, het stofje is geweldig en ondanks dat ik het niet direct een stof voor hem vind voor buitenshuis, was hij het er mee eens dat het een geweldige pyjama zou zijn. Dus mama bestelde meteen nog eens, want als ze echt graag eentje willen, dan doen we dat.

Het patroontje tekende ik zelf van een goedzittend jurkje. Al snel had ik door dat dit stofje geen andere kleur mouwen moest hebben, dus het werd gemaakt van enkel de diertjes. Bij de mouwen nog lichte twijfel hoe af te werken. Ik vind het er altijd wel lekker huiselijk uitzien als er boorden opstaan (ik deed dat hier ook al eens), dus voila, keuze gemaakt.


Eenvoudige zwarte legging eronder, meer heeft ie niet nodig, vind ik.






Hij lijkt wat kort, maar hij zit wat opgetild op haar buik. De lengte is prima voor de komende tijd.

Patroon: zelfgetekend
Stof: Klijntje







zondag 2 november 2014

Grote Julia

Na twee kleine Julia's (zie hier en hier) was het nu tijd voor de grote zus. Die stond te popelen om ook eens iets nieuws van onder de naaimachien te passen. Al tijdens het maken van de kleinere varianten wist ik dat dit model de oudste dame super zou staan.

Bij Liesellove kwam ik deze stof tegen toen ik over de site neusde. Ik vond hem geweldig! Mooi kleurtje en die print, gaaf toch?! Ook zij vond hem super, maar ik twijfelde of het niet te kinderachtig ging zijn. Te nieuwsgierig was ik, dus ik bestelde hem gewoon mee met het andere moois (die passeren binnenkort nog wel).

Het pakketje nam een kleine omweg om helemaal hier in het Limburgse land te komen, maar het wachten werd rijkelijk beloond. In het echt nog veel mooier. Op de site was het mij niet doorgedrongen, maar toen ik hem in mijn handen had werd duidelijk dat het een soort van sweattricot betrof dus wat dikker dan ik gewoon was, maar ideaal dus voor de koudere dagen.

En of ie te kinderachtig zou gaan zijn? Die twijfel was direct weg, zekers niet! Gelukkig had ik nog een klein stukje bruine tricot liggen wat net genoeg was voor de boorden. Dacht namelijk dat het zwarte teckels waren, maar ze zijn toch echt donkerbruin.